Vandaag is alles anders

Vanaf heden verbied ik mezelf te make-uppen in de trein.

Ik had me natuurlijk weer 'verslapen', als je dat zo kunt noemen, want slapen deed ik niet echt. Toen ik om 4 uur eindelijk weg begon te zakken droomde ik dat ik me verslapen had en te laat was op school, waardoor ik meteen weer wakker schrok en de rest van de nacht niet meer durfde te slapen.

Goed. Ik was in ieder geval laat vanochtend. Dus ik moest rennen.

Ik dankte God op mijn blote knieën dat er dit keer wél lucht zat in mijn fietsbanden. Bij nader inzien had ik dat misschien beter in mezelf kunnen doen, want toen ik weg fietste hoorde ik een onderdrukte grinnik uit de tuin van de buren komen.

Toen dacht ik slim te zijn door in de trein mijn make up te doen, wat echt wel noodzakelijk was, wilde ik een eerste indruk maken van een levend wezen bij mijn nieuwe klasgenoten. Ik liep er namelijk echt als een zombie bij.

Slecht. Idee.

Na een halve minuut zag ik opeens dat mijn hele hand onder de zwarte vegen en strepen zat, die overal op af gaven. Hoe ik dat voor elkaar kreeg is me nog steeds een raadsel.
Toen ik na een gevecht met de eyeliner, van ongeveer een half uur, in mijn spiegeltje keek schrok ik me helemaal dood.
Mijn ene oog was een soort uitgeschoten Amy Winehouse stijl geworden en boven de ander zat een spastisch, wiebelig golfje.

Dra-ma.

Creatief als ik ben, heb ik toen maar een oud Blokker bonnetje uit mijn tas opgediept en die als wattenstaafje gebruikt, na er flink op te hebben gesabbeld, anders deed ie het niet.
Uiteindelijk zag het er natuurlijk nog niet uit en durfde ik niemand normaal aan te kijken. Maar mijn mede treinreizigers hebben wel een amusante voorstelling gehad, zo vroeg op de ochtend.

De rest van de dag verliep redelijk. Vond ik zelf.
Ik werd een aantal keer recht in mijn gezicht uitgelachen, als ik weer eens per ongeluk hard op aan het denken was, maar ik vond dat ik me toch wel best wel heel normaal gedragen heb.
Ik heb de halve intro stiekem met de sph'ers mee gelopen, omdat ik die mensen leuker vond.
Er stonden meisjes met van die paardrijlaarzen buiten, die me allemaal heel geschokt aankeken toen ik 'GODVERKUT!' riep, omdat ik mijn sigaretten kwijt was. Ik rook trouwens niet hoor. Alleen op dagen als deze, als ik het echt nodig heb. En met uitgaan. En als me even stoer wil voelen. Of een leuke rokende jongen zie.

Ik denk dat dit wel eens een heel interessant jaar zou kunnen worden...
Of zou ik nog even snel kunnen switchen naar een studie met alleen maar jongens? Liever geen rokende, want de sigaretten worden weer duurder.