Vandaag is alles anders

Ik droomde dat ik in een film zat. Met allemaal stelletjes op een rij en ze vertelde een voor een over hoe goed ze elkaar kende, over de dingen die ze samen meegemaakt hadden.
Op het laatst waren wij aan de beurt.
Ik zei: 'Ik ken mezelf niet. En jou evenmin. Want kennen is weten en daarvoor moet je leren. Zo herken ik je lange haren. En mijn eigen onzekerheid. Maar als ik ons op de vloer zou uitspreiden, zou het merendeel me onbekend zijn.
We leven een ontdekkingstocht, maar land in zicht krijgen we nooit.'

Meteen daarna werd ik wakker.

Ik weet niet sinds wanneer ik opeens 'diepzinnig' aan het dromen ben, want normaal droom ik alleen dat ik appels schil, of een deur op slot doe. Van die nietszeggende, dagelijkse dingen. Hoewel ik laatst ook opeens undercover in een trollenwereld zat, met gevaar voor eigen leven. Maar dat was eenmalig.
En ik hoop van harte dat het dat ook blijft.